آگاهی، نگرش و رفتارهای خودمراقبتی پیشگیرانه بهداشت دهان و دندان در بین دانشجویان دندانپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: بهداشت دهان یکی از مؤلفه‌های اصلی سلامت عمومی و کیفیت زندگی افراد است. این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم در زمینه بهداشت دهان و دندان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، پرسشنامه توسط 152 دانشجوی دندانپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم تکمیل گردید. با استفاده از پرسشنامه، اطلاعات مربوط به سن، جنسیت، آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی در زمینه بهداشت دهان و دندان جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین سن دانشجویان، 03/2±98/20 سال و 50% مرد بودند. به‌طورکلی، 4/45% از دانشجویان دارای آگاهی بالا و 3/51% نگرش مثبت نسبت به مراقبت‌های پیشگیرانه دهان و دندان داشتند. در مدل چندمتغیره رگرسیون، پسر بودن با میزان آگاهی پایین، ارتباط معنی‌داری داشت و ارتباط دختر بودن و تحصیل در رشته دندانپزشکی با نگرش مثبت، معنی‌دار بود. احتمال استفاده منظم از نخ دندان در بین دانشجویان دختر و دانشجویان دارای آگاهی بالا بیشتر گزارش شد، همچنین آگاهی بالا با انجام چکاپ دندانپزشکی در سال اخیر، ارتباط معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد وضعیت دانش، نگرش و رفتارهای خودمراقبتی دانشجویان در زمینه مراقبت‌های پیشگیرانه دهان و دندان در سطح متوسط قرار دارد و طراحی برنامه‌های منسجم برای بهبود این متغیرها در ارتقای عملکرد فردی و حرفه‌ای دانشجویان در زمینه مراقبت‌های پیشگیرانه دهان و دندان ضروری است.